Cambodja, indrukwekkend land.
Door: Judy en Douwe
Blijf op de hoogte en volg Douwe en Judy
01 Februari 2014 | Cambodja, Khett Batdambang
Cambodja heeft ons als land verrast. Het is een prachtig en indrukwekkend land, mooie natuur, vriendelijke mensen en heerlijk eten. Het is ook een land met heel veel armoede, een heftige geschiedenis en veel ongelijkheid. Een land waar kinderen voor toeristische doeleinden worden gebruikt omdat 'de' toerist graag iets goeds wil doen. Ook een land waar kinderen uit alle hoeken en gaten komen rennen en roepen als je langs komt om heeeel uitbundig te zwaaien, met een grote grijns.
Cambodja heeft ons wel geraakt.
Met twee bussen en een stukje lopen over de grens Vietnam – Cambodja, waren we in 1 dag van Mui Ne in Phnom Penh. Onze eerste stap op Cambodjaanse grond was in een berg met afval. Wat redelijk typerend is, er ligt hier overal veel afval. In Phnom Penh zijn we ruim een week gebleven, dat was niet de planning, maar op onze laatste kitedag in Mui Ne besloot Douwe van de betonnen trap naar het strand te glijden (iets wat hij dit jaar nog gemist had). Na 1 dag Phnom Penh was zijn enkel zo dik dat hij er meerdere dagen niet op kon lopen. We hebben wat dingen gepland, geregeld en veel films gekeken. In Phnom Penh 2 heftige plekken bezocht die te maken hebben met de geschiedenis van de Rode Khmer; de S21 gevangenis en the killing Fields (naam zegt het al). Het is afgrijselijk om te zien en horen wat daar is gebeurd.
(Klein stukje geschiedenis; de rode khmer onderleiding van Pol Pot heeft 3 jaar, 8 maanden en 20 dagen het land geregeerd(1975 – 1979). Het idee, even simplistisch gezegd, was dat iedereen moest werken in de landbouw. Binnen een paar dagen waren alle steden bijna leeg. Alle intellectuelen werden met de gehele familie uitgeroeid (zelfs het dragen van een bril kon je intellectueel maken) en alle mensen die er nog waren moesten op het land werken om de rijstproductie te verhogen. Dit onder harde omstandigheden, met amper eten.)
Je begrijpt het vast, we waren/zijn diep onder de indruk. Dit stuk geschiedenis heeft nu nog veel invloed op de bevolking. Heel veel mensen hebben het zelf meegemaakt en zijn veel familie verloren, behalve dat zijn de meeste ook hun bezit inclusief grond en huizen kwijtgeraakt.
Na Phnom Penh naar Siem Reap gegaan met een busrit van zo'n 8 uur over een afstand van zo'n 250 km. Siem Reap heeft als belangrijkste punt een heel ander stuk geschiedenis van Cambodja; het Angkor tijperk. We zijn 3 dagen naar het Angkor archeologische park geweest, zoals het zo mooi heet. Waanzinnig om te zien. Oude tempels, paleizen, woongedeeltes, tombes, allemaal vervallen en veel overgroeid door de jungle. Het leuke is dat je hier overal mag rondklauteren. Wat soms best spannend is, maar hele mooie plekjes en uitzichten laat zien. We zijn 2 dagen zelf gaan fietsen en hebben 1 dag een tuktuk genomen. In Siem Reap zijn we 9 dagen gebleven, ook niet gepland, maar hier werden we helaas ziek. De combinatie warmte, malariamedicatie en verkeerd eten, zorgden ervoor dat we een aantal dagen plat hebben gelegen.
Nadat we waren opgeknapt hebben we een bijzondere boottocht gemaakt van Siem Reap naar Battambang. 8 uur lang hebben we op het dak van de boot gezeten, we hebbben door verschillende rivieren en het Tonle Sap meer gevaren. Veel gezien; drijvende dorpjes, met kleine drijvende huizen, drijvende krokodillenboerderijen, motorbootjes bestuurd door kinderen, landbouw etc. Hoe verder het water op hoe armer de mensen werden tot het geen drijvende huisjes meer waren maar alleen nog een bootje met wat zeil of een tent op de oever. Opnieuw indrukwekkend. Bij onze aankomst in Battambang ontmoetten we Han, Han is tuktuk chauffeur. Hij heeft ons naar ons hostel gebracht en we hebben van de week twee tochten met hem door het platteland gemaakt. Han spreekt ontzettend goed Engels en heeft ons heel veel over de omgeving verteld en laten zien. We zijn langs een wijnboerderij geweest, hebben veel landbouw gezien (mango's, bananan, pinda's, bloemkool), hebben een krokodillen boerderij in werking gezien, grote vliegende honden (vleermuizen), oude tempels, killing caves (zelfde helaas als killing fields) en de Bat cave. Een grot waar iedere avond rond zonsondergang miljoenen vleermuizen uit komen vliegen. Een grote lange zwarte sliert van vleermuizen kwam een half uur lang uit die grot. Als je een stukje verder keek kon je door de lucht de sliert zien gaan. Gaaf!
Ook heeft Han ons meegenomen naar de killing fields in Battambang waar hij ons zijn eigen geschiedenis vertelde van tijdens en na de khmer rouge. Heftig.
We gaan vanaf hier naar Bangkok om te stemmen ;) Beetje onvermijdelijk op het moment omdat we bijna naar Nieuw Zeeland vliegen vanaf daar. We hebben een mooi netjes hotel geboekt met een goede trein verbinding zodat we zo min mogelijk last hebben van de verkeersblokkades.
Na deze lange blog toch nog een landlijstje, die kan natuurlijk niet missen
–De mensen: vriendelijk, humoristisch, beleefd, gezellig en spreken verbazingwekkend goed Engels. Vrouwen zijn hier conservatief in kleding, dus een hempje en korte broek/rok zijn niet zo netjes. Kinderen zijn vrolijk en allemaal schtatjes :)
–Het eten: is heerlijk, veel rijst met lekkere prutjes, super loempia's en veel rijp smaakvol fruit.
–De natuur: het is nu wat droog, dus meeste rijstvelden zijn leeg, maar toch nog heel mooi. Veel landbouw, rivieren, prachtige palmen, soms ineens een berg, veel groen en begroeing. We hebben besloten dat het groen van een vers rijsteveld het mooiste groen is dat er bestaat.
–De huizen: van alles wat, je vindt hier een klein houten krotje naast een prachtig glimmend stenen huis, er zijn veel huizen op palen omdat de rivier nog al uit zijn oevers komt in regenseizoen, er zijn drijvende huisjes (soort woonboten in eenvoudige versie), er zijn ook 'huizen' die je geen huis mag noemen; een hutje van wat stoken en plastic.
–Het straatbeeld: in de stad stikt het van de scooters en tuktuks (een scooter met aanhangwagen voor passagiers), er zijn ook best wat auto's (ook hele dure). Op die scooters zitten vaak hele families, kleine kindjes tussen de volwassenen ingeklemd. Op veel plekken zijn eettentjes, verkoopstalletjes en bijna overal kun je benzine kopen in een oude fles cola. De mensen leven veel buiten, als er al een stoep is dan staat die meestal vol met verkoopspullen, kookgerei, scooters of andere zaken. Het is heeeeel stoffig en er ligt veel afval op straat.
-Het vervoer: tja....er zijn geen treinen dus veel bussen voor de grote afstanden. Deze zijn gaar en omdat de weg ook heel gaar is duurt een rit onwijs lang. Voor kleine afstanden is de tuktuk ideaal, ook kun je een moto huren (scooter met bestuurder).
-Wij: hebben zoals je vast hebt gemerkt ondanks onze gezondheidstegenslagen genoten van Cambodja, het eten en de mensen. Vinden het nog wel jammer dat we Laos hebben overgeslagen.
-Verder: kon je als je op straat bent geweest altijd rood thuis, of je nou met de bus, tuktuk, fiets of lopend gaat.
Bedankt nog voor de reacties bij de vorige verslagen, sorry dat we niet op iedereen persoonlijk hebben gereageerd, maar we vinden het erg leuk om jullie reacties te lezen.
Liefs Douwe en Judy
Cambodia, an impressive country.
After four weeks of being lazy our Vietnam visa expired. Being a bit reluctant to leave we got back into traveling mode, onwards to Cambodia.
Cambodia surprised us a lot. It's a beautiful and impressive, nature, the kind peoples, lovely food. It's also a very poor country, with a violent past and a lot of inequality. A country where children are used for tourists purposes because “the” tourist would like to help out. Also a country where the children wave, run and shout from all corners, windows, doorsteps trees to every tourist they spot to say “Hello!” with a big smile on their faces. Cambodia moved us.
With two buses and walking past the border Vietnam – Cambodia we arrived from Mui Ne in Phnom Pehn in one day. Our first step in Phnom Pehn out of the bus was in a big pile of dirt, which is normal around Cambodia, there's dirt everywhere in the cities. We stayed in Phnom Pehn for a week, this was not planned but on the last kiteday Douwe decided to slide down a concrete stairs. After one day walking trough the city his ankle was twice as thick and he couldn't walk on it anymore for several days. We did some administration and watched loads of movies. In Phnom Pehn we visited two infamous places related to the “Khmer rouge”; the S21 prison and the killing fields (name is self explanatory). It's horrifying to see and hear what happened in these spots.
(Short history; the khmer rouge, with Pol Pot in charge governed the country for 3 years, 8 months and 20 days('75 – '79) With the main idea being everybody has to work in farming. Within days all cities were emptied, all intellectuals and their families executed (even wearing glasses made you look intellectual) All working at on the country side to make rice productions yields higher. This in extreme harsh conditions without enough to eat)
You probably got the picture, we are deeply impressed. This recent history still influences the people of Cambodia. A lot went trough this themselves and lost a lot of relatives, besides that most lost their houses and pieces of land.
After Phnom Penh to Siem Reap, a 8 hours bus drive over a 250km piece of road. Siem Reap's highlight is an other piece of the Khmers history, The Angkor era. We spent three days at the Angkor archaeological park. It's impressive to see the old temples, tombs, palaces and living areas. Most decayed and some covered in jungle. The fun thing is you are allowed to scramble over all the remains, which at times can be quite scary, especially the places from where the view is good. We've bicycled around for 2 days and the third day took a tuktuk. We stayed 9 days in Siem Reap, also not planned for but we got ill. The combination of heat, anti malaria medication and some no good food forced us to lay in bed for several days.
After our recovery we took the boat to Batambang, 8 hours on the roof of the boat, cruising trough several rivers and over the Tonle Sap lake. We saw a lot, floating villages, crocodile farms, motorboats steered by children, farming etc. The further we got from the big city the poorer the people got. After a while the floating villages became floating boats with a plastic cover, floating boats became tents of sticks and plastic on the shore. Again impressive. On arrival in Batambang we met Han, Han is tuktuk driver. He brought us to our hotel and this week we made two tours with him trough the country side. Han speaks very proper English and showed a lot of the environment. We went by a wine farm, saw lots of farming (peanuts, chillies, mango's rice) went by a crocodile farm, saw flying foxes, a killing cave (again name self explanatory) and a bat cave. A cave from which every night bats fly out over the coutryside to the Tonle Sap lake. By the millions. A big black line as far as you can see. Han also took us to a killing field in Battambang where he told us his own history and the Khmer rouge. This was hard to hear.
From here we go to Bangkok to vote ;), inevitable because our flight to New Zealand leaves from Bangkok. We booked a nice hotel with a good rail connection so we are as least affected by the road blocks as possible.
After this long post, the country list which can't be left out.
-People: kind, humorous, speak very well English. Woman dress conservatively, a tanktop and short pants / skirt are not the way to go. Children are all cuties.
-The food: is very tasteful, lots of rice with nice sauces, great springrolls and lots of tasteful fruits.
-Nature: It's all a bit dry at the moment due to the dry season, rice paddies are empty, but still it pretty. Lots of farming, rivers, palm trees and every now and then a lonely mountain. We decided the green of a fresh rice paddy is the prettiest.
-The houses: a bit of everything, a small wooden shack next to a shiny villa, lots of houses on poles because of the river which floods during the raining season. Floating houses, and houses which we wouldn't call a house, a tent of sticks and plastic sheets.
-Steet views: In the city lots of scooters and tuktuks (scooter with trailer for passengers), some cars (with some extremely expensive ones). On the scooters whole families travel, small children in between the grownups. Food stalls everywhere, sales stalls and almost everywhere you can by gasoline in an old cola bottle. People live mainly outside, if there is a side walk it's filled with shops, cooking gear, scooters etc. It's very dusty and theres a lot of garbage in the streets.
- Transportation, well there are no (proper) trains running (the bamboo trains don't count) so buses for long distance travel. These are old and dirty, and because the roads are in the same condition a trip takes up a lot of time. For short distances, the tuktuk is ideal, you can also rent a moto only.
-We: liked Cambodia a lot, though we had some health setbacks. The people, the food and nature. We are a bit said about skipping Loas.
-If you've been on the street, you'll be red by the time you get home. Doesn't matter if you take the bus, tuktuk, bike or walk.
Thanks for all the replies at our previous blog posts. We didn't respond to each one personally but we really like reading your replies.
Lots of love Douwe & Judy
-
01 Februari 2014 - 09:51
Kayleigh:
Gaaf en herkenbaar! Veel plezier in Nieuw Zeeland! -
01 Februari 2014 - 10:44
Corja:
Hallo Judy en Douwe,
wat heerlijk om dit verslag te lezen, op een druilerige zaterdagochtend. Dat is pas echt reizen, wat jullie doen. Een hele mooie combinatie van een soort van vakantie en ontdekkingsreis. Want ongemerkt leer je zo ontzettend veel over "De Wereld en haar Geschiedenis". Het doet me sterk denken aan het verhaal van Godfried Bomans: "Het Luie Jongetje". Waarmee ik niet wil zeggen dat jullie lui zijn! Integendeel! Fantastisch ook dat jullie steeds weer de moeite nemen om een verslag te schrijven. Ik kan me voorstellen dat je amper de tijd vindt, of zin hebt om ervoor te gaan zitten. Maar, als je later een reisboek wilt gaan schrijven (?!) dan is het ook wel hel handig. Wat waardeloos dat jullie zo ziek waren. Maar je komt zo, noodgedwongen weliswaar, toch aan de broodnodige rust. Alle opgedane indrukken zul je ook moeten verwerken. Zeker al die heftige oorlogsgerelateerde informatie. Wat fijn dat jullie het mooiste groen hebben gevonden! Ontroerend vond ik dat. Wij doen het hier maar met Zaans groen, al weet niemand precies welke kleur dat is..... Nieuw Zeeland, een totaal andere wereld, straks. Benieuwd naar jullie ervaringen daar. Ik heb laatst de serie "Top of the Lake" gezien, die daar is opgenomen. Vreemd sfeertje vond ik. Dat lag natuurlijk aan het verhaal en de regie (Jane Campion, van "The Piano"- bekend?), maar het landschap straalt ook iets ondefinieerbaars uit. Goede reis weer! Liefs, Corja -
01 Februari 2014 - 23:20
Marjolein:
Heeeeel jaloers op die mooie verhalen (behalve de dikke enkel) vooral nu NZ. Wat schrijf je leuk!! Geniet! -
01 Februari 2014 - 23:20
Marjolein:
Heeeeel jaloers op die mooie verhalen (behalve de dikke enkel) vooral nu NZ. Wat schrijf je leuk!! Geniet! -
01 Februari 2014 - 23:20
Marjolein:
Heeeeel jaloers op die mooie verhalen (behalve de dikke enkel) vooral nu NZ. Wat schrijf je leuk!! Geniet! -
05 Februari 2014 - 20:53
Susanne:
Hee kanjers,
Voor de eerste keer niet gelijk gelezen en gereageerd, maar nu dus eindelijk wel! Bizar, de geschiedenis die voor jullie leeft en dichtbij komt. Leuk om jullie koppies weer ff te zien :-) En Juud, wat een superleuke broek heb je aan!!
Liefs uit Zwaagdijk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley