Half jaarlijkse evaluatie :)

Bijna een half jaar onderweg, als we straks precies 6 maanden weg zijn is het sinds het verlaten van de EU de eerste dag dat we weer in een westerse maatschappij staan. Een half jaar...... een enorm lange tijd maar ook omgevlogen. Tijd is relatief.

Samen hebben we het vaak over wat we meemaken en wat dat met ons doet, in het blog vertellen we vooral waar we zijn en wat we zien, dus dachten we dat het misschien interessant zou kunnen zijn voor jullie thuis om een halfjaarlijkse evaluatie te krijgen. Bij deze dus :)

Voor we weggingen zei een vriendin tegen ons; 'dat je veel van de wereld mag leren en de wereld van jou'. Deze uitspraak hebben we wel eens herhaald de afgelopen tijd. Het eerste stuk is geen probleem. We hebben al onwijs veel geleerd. Heel veel over de landen waar we zijn geweest, de geschiedenis van die landen, leefomstandigheden, de mensen, gewoontes, etc. Het leuke is ook dat we behoorlijk wat te weten komen over landen waar we helemaal niet komen. Er zijn veel andere reizigers en met elkaar heb je het over je land, cultuurverschillen en gewoontes uit je eigen land. Dit maakt het nog leuker om te reizen. We leren ook onszelf en elkaar nog beter kennen. Soms verbazen we ons erover hoe goed het gaat zo 24/7 met elkaar zijn. We genieten er echt van!

Dan dat tweede stukje, hoe leer je iets aan de wereld? Lastige vraag; we hopen door te zijn wie we zijn, dat we als we mensen ontmoeten open gesprekken kunnen hebben met elkaar en zo kunnen laten zien wat we belangrijk vinden. We ontmoeten zoveel verschillende mensen, waarvan heel veel mensen best anders zijn dan wij. We vinden het ontzettend leuk om gedachten met elkaar uit te wisselen en zo verder te kijken dan wat voor ons 'normaal' is. We merken dat je als persoon flink gekleurd zijn door je cultuur, opvoeding, omgeving etc. en dat het heel leuk is om mensen uit hele andere culturen te spreken waar weer andere dingen de norm zijn. Hopelijk ervaren de mensen met wie we de gesprekken voeren dat ook zo :) Conclusie is dat we erg genieten van mensen ontmoeten en met hun ideeen uitwisselen.

In alle landen waar we tot nu toe zijn geweest hebben we ook gezien dat we als mens ontzettend veel stuk maken. Met oorlogen, uitbuitingen, vervuiling en nog veel meer. Het is triest om te zien. We hebben veel memorial plekken gezien, Hiroshima, Auschwitz, The Killing Fields (Cambodja), Genocide museum Vilnius, Cu chi tunnels (Vietnam), en op al deze plekken worden gruwelijke daden tegen de mensheid herdacht. De mens is in staat een ander mens veel pijn te doen. Terug komend van zo'n plek zien we op het nieuws Syrie of de Centraal Afrikaanse Republiek en gaat het door. Het is moeilijk om te zien dat we blijkbaar zo weinig leren van de geschiedenis en geweld zo een grote plek in de maatschappij heeft. Ook zien we op het nieuws Bangkok, er is geweld. Zelf hebben we door een aantal protesten heengelopen, die waren vreedzaam en gezellig, met marktjes en mensen die rustig maar duidelijk laten zien waar ze voor staan. Hopelijk wordt er vanuit deze sfeer een gezamelijke oplossing bedacht waarin geweld geen rol meer speelt.

De tegenhanger van alle ellende op de herdenkingsplekken is dat er daar wel veel wordt geleerd en verteld over wat er gebeurd. Gelukkig zijn er ook veel meer mensen tegen geweld dan voor. Verder komen we overal zulke mooie, aardige, vriendelijke, moedige mensen tegen, warme mensen, mooie verhalen over mensen die zulke dingen hebben meegemaakt en niet mee deden maar hielpen. Ook dat blijft gelukkig altijd terug komen.




Nu dus door naar Nieuw Zeeland, een westerse maatschappij, en daar hebben we onwijs veel zin in. We zien uit naar kunnen eten wat we willen, zelf een potje koken, 'gewone' wc's en nog veel meer dingen die voor ons zo normaal zijn, maar wat we nu heel bijzonder vinden. Ondanks dat we genieten van alles wat anders is, voel je je als mens toch wel erg thuis bij wat lekker bekend is. Weer wat geleerd :).

xxD&J

Our six month evaluation.

Almost half a year on the road, when we are exactly six months on our trip we'll set foot in New Zealand; our first western society since we left the EU. Six months, a pretty long time but it seems like yesterday we left. Time is relative.

Together we talk a lot about everything we see and do and the effect it has on us. On our blog we mostly tell you about where we are and what we see. We thought it might be nice for you guys at home to get an evaluation on our travels :).

Before we left a friend told us: 'that you may learn from the world and the world from you'. We repeated this line a few times in the last months. The first part is no problem at all. We've learned a lot. Lots of things about the countries we traveled, the people there, their habits, the food, history, living conditions etc. The fun thing about traveling is that we also learned a lot about countries we've never been. We've met quite some other travelers and together you talk about your country and customs. Besides learning about other we also learn about ourself and each other. Sometimes we are quite surprised that it is going so well spending 24/7 together. We really enjoy our time with each other.

For the second part; how do you learn something to the world? That's a tough question. We hope by being who we are, when we meet people to be able to have open conversations with each other. And so discussing our point of view. We meet a lot of people, some really different from us. It is great to talk together and exchange thoughts and in that way look beyond what is 'normal' to us. We notice that as a person your perspective is colored by your culture, education, environment etc., and it is nice to talk with people from other cultures where other things are the norm. Hopefully they experience this in a same manner. :) Conclusion; we enjoy meeting people!

In all the countries we've been so far we also saw that we as human beings can do so much damage. With war, exploits, pollution and more. It is sad to see. We've seen a lot of memorial places; Hiroshima, Auschwitz, the killing fields, the genocide museum in Vilnius, Cu Chi tunnel (Vietnam), in all these places are horrible acts against human kind commemorated. Man is capable of hurting one an other. Coming back from these places we see Syria or the Central African Republic on the news, it has not changed. It's hard to see, but apparently we've learned so little from history and violence is still a big problem in our society. We also see Bangkok at the news, there is violence. We've walked trough some protest this week, they were peaceful, with people expressing themselves in a clear but friendly way. With this mindset they will hopefully find a solution without any more violence.

At the same time there is a lot of learning at the memorial places and there are a lot more people against violence than there are people pro. We've met so many beautiful, lovely, kind, brave people. Warm people with beautiful stories about what they've experienced and did during these violence, when they were helped or helped others. Luckily those things will always be there as well!

Now on our way to New Zealand, a western society, we look forward to that. We also look forward to cooking our own meal, being able to eat anything we want, having a 'normal' toilet and lots of other things that are so normal to us but are much more appreciated at the moment. Even though we enjoy everything that is different as a human being you still feel very comfortable with what is known to you. An other thing learned :) !
xx D&J