Begin van onderweg

Om met Neerlands mooiste woorden te beginnen: “daar is t dan, de dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier”. 's Morgens om 7 uur was Judy zich daar meer dan bewust van. Nog 1 dag van hot naar her rennen en dan naar het station. Daar stond een fantastisch uitzwaaicommite, en dan is het wel heel echt. Afscheid nemen van iedereen, emoties (vooral bij Judy :), klein beetje bij Douwe )
Gelukkig mochten we de trein in, onze coupe was nog leeg, raam kon open en we konden nog even naar iedereen zwaaien, toen plotseling de trein zich toch echt in beweging zette..... het drong even echt door.. we gingen; al die lieve mensen daar op het station waar we zoveel van houden zullen we heel lang niet zien. Gelukkig kwamen er pas in Utrecht mensen bij, konden we even bijkomen :).
Heerlijke reis gehad, onze reisgenoten waren een Pools stel waar we heel gezellig mee hebben gekletst. Midden in de nacht kwam er ook nog een Duits echtpaar bij, maar die waren 's morgens vroeg weer weg. De Poolse jongen heeft ons allerlei tips gegeven om in Warschau te doen en heeft ons geholpen met kaartjes kopen op het station voor onze rit naar Krakau zondag. Ontzettend leuk dat mensen zo helpen en vriendelijk zijn. Hij zette ons op een taxi naar ons hotel en hup we waren er. Het is hier heel heet 40 graden. Dus we hebben heel rustig aan gedaan, verkoeling gezocht bij de fontein en een grote brandslang midden op het plein. Het is een prachige stad, gek idee alleen dat in het oude centrem veel oude gebouwen niet zo oud zijn omdat ze tijdens de oorlog allemaal zijn gebombardeerd. Veel van de oude stad is daarna herbouwd. Nu proberen te slapen in de warmte... weltrusten

PS vanaf nu is bij iedere post een stukje in het Engels geschreven voor de mensen onder ons die geen Nederlands lezen.

PS2 Gerald; slapen in een trein is inderdaad erg leuk! Alleen is lang slapen is wel moeilijk.

PS 3 We hebben tot nu toe helemaal geen bereik op onze mobiele telefoons in Polen, weten nog niet waarom. Dus mochten jullie sinds vanmorgen 7 uur iets hebben gestuurd, we hebben t niet gehad.

Finally the day we were waiting for had come, early in the morning we started our final race. Luckily we made it. At the station in Amsterdam there were lots of people to say goodbye to. Pretty difficult to say goodbye to so many at one time. At first we had the coupe all for our selfs, we needed that to take a breath from all the impressions we had. At Utrecht there was a Polish couple coming in our compartment, very nice and helpful. We had some nice conversations en the guy gave us lots of tips about Warshau. He even helped us to get a train ticket to Krakov next Sunday. After that he put us in a cab and we were at our hotel by no time. It is really hot over here about 40 degrees, so we took it easy during the day and got some cooling from the fountain. It's a lovely city, the rest of the country also seemed very nice, green and spacious.
Now trying to get some sleep in the heat, goodnight.

We ate traditional dumplings: Nice!