Sweet Bali

Het lukt ons prima, een maand niks doen! Onze eerste twee dagen Bali waren in Kuta. Een plaats aan het strand vol met toeristen, waar het dag en nacht druk is, waar je heel goedkoop kunt shoppen en waar er altijd file staat. We hebben er dus heel kort gespendeerd en zijn met wat nieuwe kleren in onze tas verhuist naar Sanur. Sanur is een half uurtje rijden van Kuta, maar wel aan de andere kant van het eiland (smalste stukje hier). Sanur is het lieve broertje van Kuta. Er zijn veel restaurantjes, winkeltjes, spa's en ook nog steeds flink wat toeristen, maar om middernacht is het stil, komt er nog een vuilniswagen langs en nemen de honden de straat over. Het is een leuke plek en wij hebben het ideale hostel gevonden. In een klein steegje gaan we door een poort en dan staan we in een kleine tuin met terrasjes eraan. één van die terrasjes, met bijbehorende kamer, is van ons, het is klein, simpel en gezellig.
Sanur bestaat uit drie hoofdwegen; de grote weg, de kleine weg en het strandpad. De grote weg is niks aan, hij is groot, druk en er zit niets aan wat we interessant vinden. De kleine weg is gezellig, druk en leuk. Er zijn allerlei warungs, een warung is een restaurantje en winkeltjes. Om de paar meter is er een meneer of mevrouw die je vragen stelt; 'Hello, transport?', 'Hello, look in my shop?', 'Hello, massage?', 'Hello, how are you?', 'Hello, where are you from?'. Er zullen nog wat variaties zijn, maar dit zijn de meest voorkomende. Het zijn aardige mensen en met een glimlach en een vriendelijke; 'no thank you,' loop je weer verder. Veel vinden het ook gewoon gezellig om een kletspraatje te maken. Dit zijn niet de verkopers maar gewoon de mensen op een stoeltje op de stoep die bijvoorbeeld pauze houden. In Bali is het normaal om kletspraatjes te houden, vorm van beleefd zijn. Allerlei vragen zoals waar je vandaan komt, wat je gaat doen, hoe het gaat etc. Het is beleefd om mee te kletsen, als je er genoeg van hebt geef je antwoord op de, misschien niet gestelde vraag, waar ga je naartoe? Dan kun je met goed fatsoen weer verder lopen.
De derde weg, de strandweg/pad, loop langs het strand. Het is een soort van boulevard met kleine stalletjes, terrasjes, hotels, ligstoelen, vissersboten, kinderen die aan het vliegeren zijn, kitesurfers, warungs, eekhoorntjes balancerend over de stroomkabel en meer. Er is altijd wat te zien. Er zitten heel wat bijzonder mooie en dure hotels langs dit stuk, maar het leuke is dat iedereen de weg gebruik, lokaal en toerist. Er hangen vaak hele dagen grote vliegers in de lucht, echt heel groot. Als ze hem 's avonds weer naar huis brengen ontstaat er file omdat hij de hele weg in neemt.

Het verschil tussen eb en vloed is hier vaak groot, als het erg laag is kun je absoluut niet meer zwemmen. De vissers maken daar mooi gebruik van door wandelend te gaan vissen. Als er hoog water is zijn er heel wat mensen die een boottochtje, waterski-trip of kitesurfles willen verkopen.

Onze routine is heel gemakkelijk. We hebben twee fietsen bij ons hostel gehuurd en fietsen dagelijks naar het strand, eerst door het steegje, dan over de kleine weg, door weer een steegje en dan via het strandpad. De beste kitesurfplek is 15 minuten fietsen. We hebben de kitespullen daar bij de kiteschool gestald dus als de fiets geparkeerd is halen we spullen uit de stalling en dan hangt het af van de wind. Als hij blaast ..tja makkelijk en als de wind uit is ploffen we neer in een zitzak met een boek of een gezellige buurman.

Kitesurfen is hier heerlijk. Het water is glad, de zon schijnt en wind blaast regelmatig een stuk harder dan verwacht. We zitten aan een baai met achteraan het rif mooi brekende golven, waar Douwe heerlijk in kan spelen. We hebben allebei al heel wat keer op het water gestaan en Judy krijgt het zelfs een beetje door.

Het is een makkelijk leven. Initieel zouden we 1 week blijven, toen 2, toen 3 en toen werd Douwe ziek. Vlak voordat we weer op pad zouden gaan werd Douwe echt ziek. Toen het na 24 uur niet verbeterde heeft hij antibiotica gekregen en nog wat pillen om de darmen weer te normaliseren. De kuur is nu klaar. Douwe is er nog niet, maar krabbelt op. Het gaat langzaam aan iets beter, maar hij wordt nog snel moe. Daarom zitten we nu nog in Sanur. We zitten hier gelukkig op een goede plek met alles in de buurt en aangezien Judy zich prima voelt heeft Douwe een huisverpleegster; droombaan! We kijken het gewoon rustig aan, Judy is wel wat dingetjes in de buurt aan het doen tussen de verzorging door en Douwe is al een paar keer een klein ommetje gaan maken.

Tot zover vanuit Bali, wordt vervolgd.

Liefs Douwe & Judy

PS WK is hier ook gezien, dus Jet hebben we toch nog een beetje samen gekeken (hoe was het suppen?). Is de kamer al af Suus, helemaal OZ stijl? Corja, jouw verhalen worden anders ook momenteel over de hele wereld gelezen ;) Spinnen en enge beestjes hebben we tot nu toe nog weinig gezien hoor mam, valt wel mee dus. Gefeliciteerd met alle mooie diploma's! Super! En oma, we komen graag dit jaar weer meegenieten met de mussen :) xx

It's no problem at all; doing nothing for a whole month. Our first two days in Bali we spend in Kuta. Kuta is a place on the beach filled with tourists, it's busy day and night, lots of partying, there is cheap shopping and constant traffic jam. After two days we had enough and moved to Sanur, only half an hour away. Sanur feels like the sweet brother of Kuta, it is also on the beach but now on the other side of the island. There are lots of restaurants, shops, spa's and still quite some tourists, but at midnight the place is quiet, there might be a garbage truck and dogs take over the streets. Sanur is a nice place and we have found the ideal hostel. In a little alley behind a wall there is a small garden with terraces and one of those terraces, with the accompanied room, is ours. It is small, basic and cozy.
Sanur is split up in three main roads; the big road, the small road and the beach road/path. The big road is big, boring, busy and not interesting at all. The small road busy, cozy and nice. There are a lot of warungs, a warung is a small restaurant, and shops. Every few meters there is someone asking you a question; 'Hello, transport?', 'Hello, look in my shop?', 'Hello, massage?', 'Hello, how are you?', 'Hello, where are you from?'. Probably there are quite some more variates but these are the most common. They are nice and friendly, smiling people and with a polite; no, thank you in reply you'll just walk on. A lot of people just like to make some smalltalk. Usually these are not the salespersons but the people on there chair at the side of the road taking a break. In Bali it is normal to make some small talk, a way to be polite. Things like; how are you, where are you from, what are you going to do etc. It is considered polite to talk along and ask some questions back, if you've had enough you just have to answer one question (even if it is not asked); where are you going. After that you just walk on.
The third road, more a path, is the beach path. It is a kind of boulevard with little stalls, terraces, hotels, sunbeds, fishing boats, childeren playing with their kites (most of them handmade and really big!), kitesurfers, warungs, squirrels hanging on the powerline and more. There's always something to see. There are quite some expensive beautiful hotels on this path, but the nice thing is the path is used by everyone; locals and tourists. There are really big kites hanging in the sky all day, so big that when they bring them home in the evening the kite cause a traffic jam!

The difference between high and low tide are significant, when it's really low you won't be able to swim anymore. The fishermen use this to take a walk and fish. When the water is very high there are a lot of locals trying to sell you boat trips, jetski trips or kitesurf lessons.

Our routine is pretty easy. We rented two bicycles at our hostel and ride them daily down our alley, trough the small road, an other alley and then on to the beach path to the best place around here to do some kite surfing. It's a 15 minute ride. We stalled our kite stuff at the local kiteschool so when we park the bike we can start immediately, that's of course when the wind is blowing. When the wind is not.. well than we just hang out in the beanbags, read a book or talk to our neighbor.

Kitesurfing here is good! The water is flat, the sun is shining and the wind blows most of the days. We're in a bay, but at the end of the reef there are some nice waves where Douwe has a lot of fun. We've both been on the water quite some times and even Judy is getting the hang of it.

It's an easy live. Initially we would stay 1 week, than 2, than 3 and than Douwe became really sick Just before we where going to travel again he got ill. When it didn't get any better after 24 hours he got antibiotics and some other pills to stabilize the intestines. The treatment is now finished, Douwe is not well yet but he is getting there. Slowly its gets better every day, but he get tired quickly. That's why we're still in Sanur. Luckily we're in a good place whit everything we need. Because Judy is feeling fine Douwe has a full-time nurse, dreamjob! In the meantime Judy is doing some things in the area close by and Douwe has been making small walks.

To be continued, love from Bali
Douwe&Judy